Bedwelmende traagheid en beeldschone fotografie in meesterwerk over groepsdynamiek en stilstand die bruusk wordt doorbroken. In een klein Hongaars stadje arriveert een circus, dat als grote attractie het opgezette skelet van een walvis heeft. Tot het circus behoort ook een duistere figuur die zich ontpopt tot een demagoog die oproept tot revolutie. De demagogie valt in vruchtbare aarde, met als resultaat een golf van collectief geweld, waarin het stadje en zijn bewoners ten onder gaan. Zoals alle films van Béla Tarr is de strekking van Werckmeister harmóniák niet eenduidig. Wie wil kan lang nadenken over zaken als redeloos geweld. Wie dat niet wil kan zich verlustigen aan de geweldige zwart-wit fotografie en zich laten meeslepen door het trage, maar sublieme ritme. De 3e film van Béla Tarr gebaseerd op het boek van zijn landgenoot Lászlo Krasznahorkai (De melancholie van het verzet) dat verscheen nadat de schrijver werd onderscheiden met de International Booker Prize.