Rona (Saoirse Ronan) heeft net een tijd in een afkickkliniek gezeten om van haar alcoholverslaving af te komen. Na een decennialange afwezigheid keert ze terug naar de Orkney-Eilanden, waar ze is opgegroeid. Het landschap roept bij haar herinneringen op aan haar jeugd die versmelten met de gebeurtenissen die haar ertoe hebben aangezet om in therapie te gaan. Het resultaat van deze ingrediënten (alcoholisme, nare herinneringen, afwezigheid) had zomaar een zware, treurig stemmende film kunnen zijn, maar daarmee zouden we de film te kort doen. Tegenover alle indringende scènes staan prachtige, bijna helende beelden van de ongetemde zee en het ruige landschap, beelden van een alom aanwezige oerkracht. Hierdoor is The Outrun geen film over onmacht en hopeloosheid, maar vooral een warmbloedig drama over levenskracht en het overwinnen van tegenslag.