Zuivere schoonheid in een drama over een complexe verhouding tussen een kleermakersechtpaar en hun nieuwe leerjongen. Regisseuse Maryam Touzani maakt van The Blue Caftan vooral een studie over de verschillende vormen die liefde kan aannemen. Net zoals in haar vorige film Adam, over twee alleenstaande vrouwen die een bakkerij runnen in een op mannen gerichte wereld, verdiept ze zich in bijzondere verhoudingen tussen mensen. Youssef, de montere Mina en de zwijgzame Halim krijgen in haar nieuwe film volop de ruimte om hun opgeschudde levens opnieuw te laten ontluiken. Het ingetogen spel van de acteurs draagt sterk bij aan de insteek die de regisseuse heeft gekozen. Elke oogopslag zit vol subtiele verlangens en gedeelde geheimen. Touzani springt met haar elegante camerawerk en montage net zo teder met de drie personages om als deze de stoffen in hun winkel door hun handen laten glijden.
De maatschappelijke dimensie van homoseksualiteit blijft grotendeels achterwege. Uiteindelijk resoneren vooral de heimelijke blikken, de zachte stoffen en de onuitgesproken schoonheid van alle vormen waarin liefde zich kan manifesteren.
