Het verhaal speelt zich af in de herfst van 1997. Een groep toeristen reist per bus van het provinciale noorden van Denemarken naar Parijs. Onder hen zijn twee zussen, Inger en Ellen, wier relatie op de proef zal worden gesteld. Inger woont al sinds haar adolescentie in een inrichting en heeft constant begeleiding nodig. Paniekaanvallen worden gedempt door medicatie, maar oncontroleerbare uitbarstingen en dwang- en waangedachten zijn aan de orde van de dag. Toch besluiten jongere zus Ellen en Ellens man Vagn om Inger, met alle mogelijke consequenties van dien, mee te nemen op een busreis naar Parijs, de stad waar Inger in betere tijden als jonge vrouw woonde. In de hoop dat Inger daar weer even minder patiënt zal zijn. Deze film met een laagdrempelig pleidooi voor medemenselijkheid, voor net iets verder kijken dan we normaal doen heeft ondanks alles iets weg van een feelgoodfilm. Mede dankzij de Parijse setting en een scène met rolstoel doet zijn de film denken aan Intouchables (2011).