In Stadtallendorf dat zowel uitsluiting als integratie van buitenlanders kent, biedt de geniale leraar Dieter Bachmann zijn leerlingen de sleutel tot het gevoel van thuis zijn. Deze leerlingen, tussen twaalf en veertien jaar oud beheersen de Duitse taal nog niet helemaal en juist deze burgers “in wording” wil Bachmann inspireren. Met zijn respectvolle, prikkelende houding, humor en scherpe oog voor de individuele karakters weet de Duitse docent al zijn leerlingen te bereiken.
Juist deze anti-autoritaire man, heeft zijn beroep niet bepaald als roeping gekozen. Zelden zul je op film een docent zien die zijn werk zo liefdevol uitvoert als deze hip geklede zestiger. En dat terwijl hij zeker niet de makkelijkste klas heeft, als docent Duits, biologie en muziek op de Georg-Büchner-Gesamtschule in Stadtallendorf. Het ongeveer 21 duizend inwoners tellende industriestadje in de Duitse deelstaat Hessen kent een roerige geschiedenis – de nazi’s stelden er talloze Oost-Europese dwangarbeiders te werk in enorme wapenfabrieken – die direct en indirect doorwerkt in de klas van meneer Bachmann. Veel kinderen spreken eerder Turks, Bulgaars of Russisch dan Duits.