Ofschoon Dalva twaalf is, kleedt ze zich als een volwassen vrouw. Op zekere avond wordt ze meegenomen uit haar vaders huis. Alle zintuigen staan in één klap op scherp wanneer de luid schreeuwende Dalva bij haar vader wordt weggerukt. Ze is met stomheid geslagen en woedend om de situatie. Later maakt ze kennis met Jayden, een sociaal werker, en Samia, een tiener die kampt met woedeaanvallen. Een nieuw leven lijkt aan te vangen voor Dalva: een leven passend bij haar leeftijd. Regisseur Emmanuelle Nicot legt met het daaropvolgende politieonderzoek de kaarten open op tafel: vader Jacques onderhield een relatie met zijn twaalfjarige dochter Dalva. Dat Nicot debuteert met een Frans-Belgische film over incest en pedofilie terwijl de zaak-Dutroux in het Belgische collectieve geheugen gekerfd staat, getuigt van moed. Dalva is een subtiele balanceeract tussen een weerzinwekkende realiteit en een teder, omgekeerd coming-of-ageverhaal, waaraan de piepjonge debutante Zelda Samson imposant gestalte geeft.